Арван дөрөвний дутуу саран мээмний товч шиг сэрийгээд

Аврал амлан хуурамч туяагаа тусгахад

Өдөр өдрөөр хагдарсаар байх цэцэг 

Өндийн тэмүүлсээр үндсээрээ тасран хийсвэй

Найраг үгүй намрын сарын хоосон учралд

Навчны амь тасрахыг үзэхдээ, бархасбадь эрхэс

Үүлэн хөшгөөр нүүрээ далдлан уйлсан ч 

Үүлгэр туяа нь улам тодрох нь гашуун аа