Saturday, April 30, 2011

Bluebird's diary

Гэрэл дэндүү уйтгартай. Бурхан ч ялгаагүй. Хэтэрхий цагаан, гэм нүгэлгүй нь миний дургүйг хүргэж байна. Харьцуулахад, шулам, чөтгөр, амттай, бодьтой. Өнөөг хүртэл хүн төрөлхтөн хэтэрхий дэврүүн, тэнэг учраас бурханг шүтэж, бүгдийг цагаан байгаасай хэмээн хүсэх болжээ. Тэгээд амьдралын мөн чанар болон, өөрсдийн дотор орших тэр зүйлээсээ татгалзан, улмаар хүн хэмээх ухагдахууныг үүнээс чөлөөлөгдөх үйл явц гэх болж. Бүх зүйл зөв байрандаа, дэлхий жамаараа эргэж байсан бол өнөөгийн бидний бузар булай гэх зүйлсийг шүтэх ёстой асан...

Бидний үнэлэмж, үнэт зүйлс, ёс суртахуун БҮХЭЛДЭЭ хоосон, хэнд ч хэрэггүй эд. Ганцхан үнэн гэж буй, тэр нь БАЙГАЛЬ. Тэр л зөвхөн ХУУЛИЙГ тогтоож, мөн устгаж чадна.

БАРДАМ АМТ, арчаагүй хүн бүгдийг эрхшээсэн мэт санах ч, үнэндээ ЮУГ Ч өөрчлөх чадамжгүй, өчүүхэн амьтан шүү дээ. Юуны чинь хүний тогтоосон хууль байгалийг давж гарах. Эцгээ мэдэхгүй төөрөлдөж буй хүн төрөлтний тоглоом нэг л өдөр дуусахдаа дуусна. Аман зоргоор чалчиж, хууль гэдгээр нэгнээ хайрцаглаж буй явдал заавал задрана. Учир нь ТЭНД дүрэм гэж байдаггүй юм, индивидуал зөвхөн өөртөө л захирагддаг мөн чанартай.

No comments:

Post a Comment